’Yüzde ısrar etme, doksanda olur./İnsan dediğin, noksanda olur./Sakın büyüklenme, elde neler var./Bir ben varım deme, yoksan da olur./Hatasız dost arayan, dosttan da olur. (Mevlana)
Bak yine zifir gecelerin,
İsi düşmüş kimi yüreklere!
Yalnızlığın adıdır bu;
Sesine ses arama bulamazsın!
Bekleme mazinin mutluluğunu,
Bir daha dönmez geriye…
Geçip giden yılları sorgulama,
Nerededir?
Neredeler o sevgiyle coşan yürekler
Diye sorma!
Yanıt arasan da bulunmaz.
Çıkılan o son yolculuğun,
Dönüşü olmaz…
Bazen takılı kalır gözlerin
Kalpleri delip de geçen,
O bakışlara,
An olur!
Duyulur sesi derinden derine,
Bir de sevgisi düşerse
Tam da kalbin üstüne!
Kirpiklerde seli kalır;
Yokluğuyla kavrulur,
Yıllar…
Hayat buysa eğer?
Neşesine de,
Kederine de,
Söylenecek çok şey var?
Ama ne yaparsan yap;
Ömrüne hükmeder,
Kadere yazılanlar…
Ey hayat!
Bilirim durmazsın,
Durdurulamaz ki zaman!
Sormazsın,
Kalmazsın,
Geçip gidersin
Ardına bakmadan,
Sorulanlara hiç aldırmadan!
Ama sen?
Sen bir dur!
Çevir sayfalarına bir bak,
Hayatın budur dediğin o kitabın…
İçinde ne çok şey var!
Adı hep seninle başlar,
Sonunda ise sevgim yazar…
Dile kolay!
Sayamam ki,
Sormam ki,
O yıllara
Ne kadar uzunmuş diye?
İçinde;
Sevinci de var, kederi de…
Acılarını hiç sorma!
Yazmakla bitmez.
Onlar;
Ömrümün mührüdür,
Silinmez…
Senden son bir dileğim var;
Ey Hayat!
Ne kaldıysa geriye,
Ona bak!
Yalnızca onu ver,
Ama içi sevgiyle dolsun.
Unutma!
Ben sana ömrümü de verdim,
Sevgimi de…
Neyi nasıl yaşattıysan,
Yaşattıysam;
Hepsi kabul…
Sen de şunu bil!
Unutma!
Ardımda
Her ne kalmışsa,
Kalacaksa geriye;
‘’Sevgiyle kal’’ diyen sesim
Ve…
Sevgi dolu bakışlarımdır sadece…