Belli mi olur, hayat bu! Kalbin durursa o da durur…
Bazen bir bakış olur, gözlerindeki sevgi onu anlatır.
Bazen hüznün adı, kirpiklerdeki damladır…
Hayat bu tüm kalbinle hisset, duygularınla yaşat.
Dalgaların coşkusu gibi ol sev, sevil.
Kalplere bir güneş gibi doğ, karasevdaları aydınlat.
Yaşamın en özelidir sevmekle, sevilmek.
O an kalplerin gölgesine sığınır bakışlar ürkek, ürkek…
Bazen sevdaların gözü kamaşır o gölgelerde,
Kimi zamansa vedanın isi kalır buğulu gözlerde.
Sevgi denizinde çığlık, çığlığadır ayrılan kalpler
Acısıyla hatırlanır yürekleri dağlayan nice sevgiler…
İşte o an duyarsın o bilinen sesi!
Hayatın sesidir bu.
Ya unut gitsin seni sen yapan o sesi,
Ya da kalbinle yaşa hayatın her karesini…