Merve Balcıoğlu yazdıFrida Kahlo’nun aşk MektubuDiego’m için...Dünyalara sessizce hayat verenim, en önemlisi yanılsama olmaması. Gün doğumları, dost kırmızılar, büyük maviler, yaprak dolu eller, gürültücü kuşlar, saçta parmaklar, güvercin yuvaları, insanın mücadelesine dair ender bir kavrayış, saçma şarkının basitliği, kalbimdeki rüzgârın budalalığı, uyak yapma kızım, Antik Meksika’nın tatlı çikolatası, ağızdan gelen kanda kopan fırtına kasılma, alamet, kahkaha ve incinin saf dişten iğneleri, Temmuzun yedisinde bir hediye, istiyorum, alıyorum, şarkı söylüyorum, söyledim, bundan böyle bizim büyümüzün şarkısını söyleyeceğim aşkımızı.
Duvar yazıları kadar özgür olabiliyordu her gün. İnsanların tamamının yaşantısı böyle oluşuyordu. "Sonsuza dek böyle mi devam eder?" sorusu her zaman aklımızın en tehlikeli yerlerinde dolanıyordu. Gökyüzü isyan halinde hareket ediyordu. Önce ‘’ben olabilmek için çabalayan güzel insanlar olduk. Sonraları, biz olamadıkça hep biraz eksik olduğumuzu anladık. Yine de her cümle başında ‘’ben’’ diye başlamaktan geri duramadık. İçlerimizde yaşayan bir ben olma ile dışarıda taşan biz olma zorunluluğu arasında kaybolduk sonunda. Bu da oldu...Yirminci yüzyıllarda popüler olarak her durumda öne itilen bir figür olarak Frida Kahlo’yu okul sıralarında tanıdık. Dergi kapaklarına çizilmiş ve hakkında onlarca söz söylenmiş bir kadın olarak hayatımıza konuk oldu. Birçok insan gerçek adını bile bilmiyor. Genellikle popüler aşk hikâyeleri ve diğer dramatik anlatılar ile yıllarca süslediler yeniden anlattılar ve yeniden… Sonu gelmeyen bir satış malzemesi haline getirmekten asla çekinmediler. ‘’Ben Güneş’i hiç sevemedim. Aydınlık bekleyen bir huyum olmamıştı şu zamana kadar, son günlerde nedense yaz gelsin diye beklerken buluyorum kendimi ve korkuyorum. Bilmem ki, bu hisler bana neden düzenli olarak gelmeye çalışır. Oysa sadece durmak isteyen biriyim ben, o kadar hayattan beklentim. Hiç cinayet işlemedim. Bazen düşüncelerim kararıyor, sonra içimde bir yerlerde ‘iyi insan’ olmak adına verdiğim sözler, derhal beni susturuyor. Oturup tekrar düşünmeye başlıyorum.’’ gibi çok da yaptırım gücü olmayan düşüncelere kapılıyor insanlar, keşke düşünce gücünün ötesine geçebilsek.Kadının adı var! Gerçek adı Magdalena Carmen frida kahlo Calderon.Bugünlerde hayat ve ölüm arasında karar vermek, bir şiir severin denklem çözmek istemesi kadar hayalci geliyor. Herkesin bir derdi vardı. Sustukça, yükselen ve istenilen yere ulaşılamayan gelecekler doğuyordu. Birileri sohbet sırasında, babasının terk ettiği iki çocuktan bahsediyordu. Kadının okuma yazması yokmuş. Babaları kendi dükkânına taşınmış. Sadece ev kirasını ve faturaları ödeyecekmiş. Çocuklardan büyük olanı bir yerlere sekreter olarak girip çalışmaya karar vermiş.Yaşamak denilen ne büyük bir yanılgı oluyor. Tam tersi olsa belki dünya biraz nefes alabilecek. Ressam Diego Rivera’nın eşi olarak da popüler dünya da çok konuşulmuştur.Sadece yaşadığı dönemin değil, her dönemin kadın sanatçısı olarak çok özel bir yere sahiptir.Frida, güçlü bir çocuk olarak hep kendi duruşunu belirlemeye çalışıyordu. Bu durum sanatçının kişiliğinin ve karakterinin keskin çizgilerini belirlemiş olabilir. Döneminin iyi okullarından birinde eğitim gören Frida’nın hayatının şekillenmesine yardımcı olan durumlardan biri olarak kabul edilebilir. Bu dönemleri takip eden düşünce hayatının şekillenmesi ve artık dünya için kendi duruş mesafesini belirleyecek olması bir dönüşüm noktasıdır. Kültürel ve politik olarak da kendini bulan sanatçı bu dönemde anarşist bir edebiyat grubuna dâhil oldu ve büyük görüş gelişimleri burada şekillenmiş oldu.
Yazının ilk satırlarında aşk mektubunu yazan Frida Kahlo’nun aşkından vazgeçme sebeplerini anlattığı notlar:Kötü günümde yanımda olmadığın zaman vazgeçtim.Canın sıkıldığında benimle paylaşmadığını, kırılacak veya tedirgin olacak olsam bile düşüncelerini açıkça söylemediğini anladığım zaman vazgeçtim.Bana yalan söylediğini anladığım zaman vazgeçtim.Gözlerime baktığında kalbinle bakmadığını ve bana hala söylemediğin şeyler olduğunu hissettiğimde vazgeçtim.Her sabah benimle uyanmak istemediğini, geleceğimizin hiçbir yere gitmediğini anladığım zaman vazgeçtim.Düşüncelerime ve değerlerime değer vermediğin için vazgeçtim.Ağrılarımı dindirecek sıcak sevgiyi bana vermediğinde vazgeçtim.Sadece kendi mutluluğunu ve geleceğini düşünerek beni hiçe saydığın için vazgeçtim.Tablolarımda artık kendimi mutlu çizemediğim ve tek neden sen olduğun için vazgeçtim.BENCİL OLDUĞUN İÇİN VAZGEÇTİM!!!Bunlardan sadece bir tanesi senden vazgeçmem için yeterli değildi, çünkü sevgim yüceydi.Ama hepsini düşündüğümde senin benden çoktan vazgeçtiğini anladım.Bu yüzden ben de senden vazgeçtim.FRIDA KAHLO.
Duvar yazıları kadar özgür olabiliyordu her gün. İnsanların tamamının yaşantısı böyle oluşuyordu. "Sonsuza dek böyle mi devam eder?" sorusu her zaman aklımızın en tehlikeli yerlerinde dolanıyordu. Gökyüzü isyan halinde hareket ediyordu. Önce ‘’ben olabilmek için çabalayan güzel insanlar olduk. Sonraları, biz olamadıkça hep biraz eksik olduğumuzu anladık. Yine de her cümle başında ‘’ben’’ diye başlamaktan geri duramadık. İçlerimizde yaşayan bir ben olma ile dışarıda taşan biz olma zorunluluğu arasında kaybolduk sonunda. Bu da oldu...Yirminci yüzyıllarda popüler olarak her durumda öne itilen bir figür olarak Frida Kahlo’yu okul sıralarında tanıdık. Dergi kapaklarına çizilmiş ve hakkında onlarca söz söylenmiş bir kadın olarak hayatımıza konuk oldu. Birçok insan gerçek adını bile bilmiyor. Genellikle popüler aşk hikâyeleri ve diğer dramatik anlatılar ile yıllarca süslediler yeniden anlattılar ve yeniden… Sonu gelmeyen bir satış malzemesi haline getirmekten asla çekinmediler. ‘’Ben Güneş’i hiç sevemedim. Aydınlık bekleyen bir huyum olmamıştı şu zamana kadar, son günlerde nedense yaz gelsin diye beklerken buluyorum kendimi ve korkuyorum. Bilmem ki, bu hisler bana neden düzenli olarak gelmeye çalışır. Oysa sadece durmak isteyen biriyim ben, o kadar hayattan beklentim. Hiç cinayet işlemedim. Bazen düşüncelerim kararıyor, sonra içimde bir yerlerde ‘iyi insan’ olmak adına verdiğim sözler, derhal beni susturuyor. Oturup tekrar düşünmeye başlıyorum.’’ gibi çok da yaptırım gücü olmayan düşüncelere kapılıyor insanlar, keşke düşünce gücünün ötesine geçebilsek.Kadının adı var! Gerçek adı Magdalena Carmen frida kahlo Calderon.Bugünlerde hayat ve ölüm arasında karar vermek, bir şiir severin denklem çözmek istemesi kadar hayalci geliyor. Herkesin bir derdi vardı. Sustukça, yükselen ve istenilen yere ulaşılamayan gelecekler doğuyordu. Birileri sohbet sırasında, babasının terk ettiği iki çocuktan bahsediyordu. Kadının okuma yazması yokmuş. Babaları kendi dükkânına taşınmış. Sadece ev kirasını ve faturaları ödeyecekmiş. Çocuklardan büyük olanı bir yerlere sekreter olarak girip çalışmaya karar vermiş.Yaşamak denilen ne büyük bir yanılgı oluyor. Tam tersi olsa belki dünya biraz nefes alabilecek. Ressam Diego Rivera’nın eşi olarak da popüler dünya da çok konuşulmuştur.Sadece yaşadığı dönemin değil, her dönemin kadın sanatçısı olarak çok özel bir yere sahiptir.Frida, güçlü bir çocuk olarak hep kendi duruşunu belirlemeye çalışıyordu. Bu durum sanatçının kişiliğinin ve karakterinin keskin çizgilerini belirlemiş olabilir. Döneminin iyi okullarından birinde eğitim gören Frida’nın hayatının şekillenmesine yardımcı olan durumlardan biri olarak kabul edilebilir. Bu dönemleri takip eden düşünce hayatının şekillenmesi ve artık dünya için kendi duruş mesafesini belirleyecek olması bir dönüşüm noktasıdır. Kültürel ve politik olarak da kendini bulan sanatçı bu dönemde anarşist bir edebiyat grubuna dâhil oldu ve büyük görüş gelişimleri burada şekillenmiş oldu.Yazının ilk satırlarında aşk mektubunu yazan Frida Kahlo’nun aşkından vazgeçme sebeplerini anlattığı notlar:Kötü günümde yanımda olmadığın zaman vazgeçtim.Canın sıkıldığında benimle paylaşmadığını, kırılacak veya tedirgin olacak olsam bile düşüncelerini açıkça söylemediğini anladığım zaman vazgeçtim.Bana yalan söylediğini anladığım zaman vazgeçtim.Gözlerime baktığında kalbinle bakmadığını ve bana hala söylemediğin şeyler olduğunu hissettiğimde vazgeçtim.Her sabah benimle uyanmak istemediğini, geleceğimizin hiçbir yere gitmediğini anladığım zaman vazgeçtim.Düşüncelerime ve değerlerime değer vermediğin için vazgeçtim.Ağrılarımı dindirecek sıcak sevgiyi bana vermediğinde vazgeçtim.Sadece kendi mutluluğunu ve geleceğini düşünerek beni hiçe saydığın için vazgeçtim.Tablolarımda artık kendimi mutlu çizemediğim ve tek neden sen olduğun için vazgeçtim.BENCİL OLDUĞUN İÇİN VAZGEÇTİM!!!Bunlardan sadece bir tanesi senden vazgeçmem için yeterli değildi, çünkü sevgim yüceydi.Ama hepsini düşündüğümde senin benden çoktan vazgeçtiğini anladım.Bu yüzden ben de senden vazgeçtim.FRIDA KAHLO. 
