VakıfBank Kültür Yayınları (VBKY), Ahmet Rasim’in “Maişet” adlı eserini yayımlayarak edebiyat kitaplığına önemli bir çalışma daha ekledi. Osmanlı İstanbul’unun geç dönemine tanıklık eden ve dönemin toplumsal yapısını gözler önüne seren bu eser, dört ayrı anlatıdan oluşuyor: Maişet, Sabiha, Asabî Kız ve Derd-i Dil.
Ahmet Rasim’in kaleminden çıkan bu metinler, geç Osmanlı döneminin gündelik yaşamını, insan ilişkilerini ve toplumsal dönüşümünü ayrıntılı bir gözlemle sunuyor. Kitap, Boğaziçi’nde bir yalıdan sokakta karşılaşılan figürlere, içe dönük karakterlerin düşüncelerinden yarım kalmış romanlara kadar geniş bir perspektif sunuyor. Böylece okuyucu, hem dönem insanının yaşam tarzını hem de bireylerin iç dünyasını daha iyi anlama fırsatı buluyor.
VakıfBank Kültür Yayınları tarafından yayımlanan ve Samet Çakmaker ile Büşra Ay Açar’ın yayına hazırladığı “Maişet”, Okuyucuyu Osmanlı İstanbul’unun edebî panoramasına daha yakından bakmaya davet ediyor.
Kitaptan Bir Alıntı:
“O zamanlarda kitap elinden düştü. Kütüphanesi bir arsa-i tenhai gibi kalarak dört ay evvel okumakta olduğu Muse’nin mecmua-i eş’ârı güya natıka-i hâlî [boş konuşma] imiş gibi açık, perişan bir surette yuvarlanmış, Hugo ihtiyar çehresi ile yüzükoyun kapanmış, hokkasında mürekkebi kalmamış, kalemi paslanmış bir hâlde odada mahpus kaldı.”
Ahmet Rasim Kimdir?
1865 yılında İstanbul’un Sarıgüzel Mahallesi’nde doğan Ahmet Rasim, Darüşşafaka’da aldığı eğitimle edebiyat ve tarih alanında derinleşti. Şinasi, Namık Kemal, Ziya Paşa gibi önemli yazarları tanıdığı bu dönemde ilk edebi denemelerine başladı. Dönemin önemli dergi ve gazetelerinde çalışan Rasim, çok sayıda çeviri ve makaleye imza attı. “İlk Fıkra Yazarımız” olarak da anılan Rasim, şehir hayatını, döneminin sosyal yaşamını ve geleneklerini eserlerinde işledi.
1932 yılında vefat eden Ahmet Rasim, Türk edebiyatında geniş bir etkiye sahip olup, özellikle fıkra, deneme ve hatırat türlerinde önemli eserler bıraktı.
